Þú hefur örugglega áttað þig á því nú þegar að framtíð vinnu verður ekki eins og það sem við höfum þekkt hingað til, þegar kemur að vinnu, vinnustöðum, vinnuumhverfi og vinnumarkaði.

En hvað er að breytast?

Ert þú mögulega eins og vinur minn - sem áttaði sig ekki á þeirra fjölda greina sem ég hef skrifað, fjölda viðtala sem ég hef farið í, ráðstefnur sem ég hef talað á o.fl.

Af hverju er ekki verið að endurhugsa og endurhanna störf jafn hratt og jafn mikið og annað sem er að þróast og breytast í heimi vinnu?

Sveigjanleiki og góð stjórnun er eitthvað sem allir vilja en það getur verið ákveðinn línudans sem þarf að stíga á milli sveigjanleika og stjórnunar.

Víða um heim hamast nú fræðimenn og forstjórar við að skrifa og tala um að mannauðsstjórnun hafi aldrei verið mikilvægari en nú.
Er sama uppi á teningnum á Íslandi?

Af hverju gerum við ekki meira af því að endurhanna störf eða jafnvel að hætta að tala um störf, tala frekar um verkefni - hver gæti ávinningurinn af því verið?

Þegar vinnustaðir upplifa skort á vinnuafli er mikilvægt að huga að góðu ráðningarferli. Í þessari grein skoða ég hvort ráðningarferli séu að tryggja besta fólkið og legg áherslu á tíma og upplifun.

Vinnustaðir sjá fram á skort á vinnuafli. Á sama tíma eru hópar fólks með atvinnuhæfni en fá ekki vinnu. Þetta þarf að skoða og nefni ég hér dæmi út frá ráðningum og þjálfun.

Hæft og gott vinnuafl, sem getur valið sjálft fyrir hverja það vinnur, velur að vinna þar sem velsæld er höfð að leiðarljósi í stjórnun og starfsumhverfi. Mögulega þurfa stjórnendur og eigendur fyrirtækja að vera ögn hugrakkari þegar kemur að velsæld á vinnustöðum.

Þó ég sé ekki hrifin af Covid þá neyddi þessi faraldur okkur til að hægja á okkur og líta inn á við og fyrir það má þakka. Margir vilja ekki halda áfram með sama hætti og fyrir Covid, hvort sem er í vinnu eða einkalífi.